دانشنامه اسلامی
احمد بن درویش بن محسن، فقیه و ادیب. او در نجف به دنیا آمد و نزد فقیهان و بزرگان آن شهر دانش آموخت و از خواص و ملازمان شیخ موسی کاشف الغطا (متوفی ۱۲۴۳)، فقیه بزرگ عراق، و کاتب شخصی او شد و به همراه او به بسیاری از شهرهای ایران سفر کرد. او خطی خوش و در ادبیات مهارت داشت و به دو زبان عربی و فارسی شعر می سرود.
محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۶، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۱. ↑ محمدعلی جعفر تمیمی، مشهد الامام، ج۴، ص۷۶، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵. ۲. ↑ محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۱۶۹، قم ۱۴۰۵. ۳. ↑ محسن امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۸۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خراسان»، ج۱، ص۶۹۸۹.
...
