دانشنامه اسلامی
یکی از صور اجازه مشایخ به افراد آن است که شخصی که به وی اجازه نقل حدیث داده شده، معیّن و مشخص باشد همچنین مورد اجازه نیز معین و معلوم باشد که اصطلاحا از آن به "اجازه به مجاز معیّن در مجاز فیه معین" تعبیر می شود.مثل این که شیخ اجازه بگوید: "اجزتک الکتاب الفلانی" به تو اجازه دادم که فلان کتاب را روایت کنی.
بالاترین نوع اجازه
این قسم بالاترین مرتبه اجازه است و در جواز آن خلافی نیست؛
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است: • سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه.
...
