لغت نامه دهخدا ابومصرف. [ اَ ؟ ] ( اِخ ) جدّ طلحةبن مصرف. صحابی است.ابومصرف.[ اَ ؟ ] ( اِخ ) سعیدبن الولیدبن عبداﷲ. محدث است.
