معنی ابو خلده

ابو خلده

لغت نامه دهخدا

ابوخلده. [ اَ خ َ دَ ] ( اِخ ) بشربن المعتمر را در رد ابوخلده کتابی است. ( ابن الندیم ).
ابوخلده. [ اَ خ َ دَ ] ( اِخ ) حنظله. تابعی است و از امیرالمؤمنین علی و عمر و عمار و ابن مسعود حدیث کند.
ابوخلده.[ اَ خ َ دَ ] ( اِخ ) خالدبن دینار سعدی تمیمی بصری. تابعی است و از انس و ابوالعالیه و حسن روایت کند.