ابن عاصم

لغت نامه دهخدا

ابن عاصم. [ اِ ن ُ ص ِ ]( اِخ ) ابوطالب مفضل بن سلمةبن عاصم لغوی ، بمذهب کوفیین. ازجمله فتح بن خاقان بمائه سیم هجری. او ابن الاعرابی و دیگر علمای فن را دیده و استدراکی بر کتاب العین خلیل نوشته است. و از اوست : کتاب البارع در علم لغت. کتاب ضیاءالقلوب فی معانی القرآن و غریبه و مشکله. کتاب معانی القرآن مفسر. کتاب الاشتقاق. کتاب الفاخر فیما یلحن فیه العامه. کتاب الرد علی الخلیل و اصلاح ما فی کتاب العین من الغلط و المحال و التصحیف. کتاب العطر و اجناسه. و نیز او دیوان زیادةبن زید الصمة القشیری را گرد کرده است. پدر ابوطالب ، ابومحمد سلمةبن عاصم نیز از ادباء نحویین و شاگرد فَرّاء معروف است.
ابن عاصم. [ اِ ن ُ ص ِ ] ( اِخ ) قاضی الجماعه ابوبکر محمدبن محمد عاصم القیسی. نحوی و فقیه مالکی. مولد او غرناطه در 760 هَ.ق. در بدایت عمر شغل وراقی داشت و سپس مرتبت قاضی القضاتی غرناطه یافت. ارجوزه ای در فقه مالکی موسوم به تحفةالحکام دارد و نیز کتابی حدائق الزواهر فی مستحسن الأجوبة و المضحکات و الحکم و الامثال و الحکایات و النوادر. وفات 829.

فرهنگ فارسی

القیسی نحوی و فقیه مالکی مولد او غرناطه بود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن عاصم (ابهام زدایی). ابن عاصم ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن عاصم ابوبکر محمد بن عاصم قیسی اندلسی غرناطی ، اِبْن ِ عاصِم ، ابوبکر محمد بن محمد بن عاصم قیسی اندلسی غرناطی (۷۶۰-۸۲۹ق /۱۳۵۹-۱۴۲۶م)، ادیب و فقیه مالکی • ابن عاصم ابویحیی محمد بن عاصم قیسی غرناطی ، اِبْن ِ عاصِم ، ابویحیی محمد بن محمد، قیسی غرناطی ، قاضی ، ادیب ، شاعر، فقیه و محدث مالکی معاصر نصریان غرناطه• ابن عاصم ابوحصین عثمان بن عاصم، از مردان بزرگ و مشهور عرب و از راویان حدیث
...