لغت نامه دهخدا ابن ابی صبح. [ اِ ن ُ اَ ص ُ ] ( اِخ ) عبداﷲبن عمروبن ابی صبح المازنی اعرابی بدوی. او به بغداد آمد و بدانجا مقیم گشت و هم آنجا درگذشت.شاعری فصیح است و علما از او لغت و شعر فرامی گرفتندو او را با فقعسی ، اخباری طریف است. ( ابن الندیم ).
