ابوالقاسم ابن قسی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ قَسّی ، ابوالقاسم احمد بن حسین (مق ۵۴۶ق /۱۱۵۱م )، فقیه ، متکلم ، ادیب ، شاعر و از مشایخ صوفیه سده ۶ق اندلس می باشد .اصل او رومی و نصرانی بود و در شلب پرورش یافت .
او در ابتدای کار در دستگاه مالی حکومت در شلب مشغول به کار شد، ولی چندی بعد به زهد و تصوف گرایش یافت و درپی این تغییر حال اموال خود را فروخت و بهای آن را به مستمندان بخشید، سپس به سیاحت در شهرهای مختلف پرداخت .
مصاحبت با ابن عریف
در ضمن این گشت و گذارها بود که در المریه با ابن عریف آشنا شد و در مصاحبت وی از تعالیم و طریقه او بهره گرفت .
سکونت در شلب
پس از آنکه در ۵۳۶ق /۱۱۴۲م ابن عریب از طرف علی بن یوسف بن تاشفین به مراکش احضار شد و به قتل رسید، ابن قسی به شلب بازگشت و در قریه جلّه از توابع شلب سکنی گزید. در شلب دوستان و یاران بسیاری نزد او گرد آمدند. آنان بیشتر از مریدان ابن عریف بودند و به نام «مریدین » خوانده می شدند. به تدریج حکایاتی از کرامات ابن قسی در اطراف شلب منتشر شد و بر اثر آن عده ای از اعیان و بزرگان و برخی از زعمای یابر و الغرب بر او گرد آمدند.
قیام علیه مرابطون
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم