کیلیکیا. ( اِخ ) ناحیه ای در آسیةالصغری در نواحی توروس . ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ناحیه ای در ترکیه آسیا، جنوب شرقی آناطولی که شهر مهم آن «ادنه » است. ( از لاروس ). ناحیه ای قدیمی در جنوب شرقی آسیای صغیر که در ساحل مدیترانه و جنوب کوههای توروس واقع است. این سرزمین به وسیله کوروش فتح شد و یکی از ساتراپ نشین های امپراطوری ایران گردید. ( از وبستر جغرافیایی ). ناحیه ای است از تقسیمات قدیم آناطولی و در منتهی الیه جنوب شرقی آن واقع است. ( از قاموس الاعلام ترکی ). رجوع به قاموس الاعلام و ایران باستان ذیل «کیلیکیه » شود.
دانشنامه آزاد فارسی
کیلیکیا (Cilicia) (یا: کیلیکیه) ناحیه ای باستانی در آسیای صغیر و بخشی از ترکیه کنونی، بین کوه های توروس و دریای مدیترانه. به غرب آناتولی و اراضی شرقی بندرهای یونانی آسیای صغیر در ساحل دریاهای اژه و مرمره گفته می شد. کیلیکیا در ۵۴۷پ م با سقوط پادشاهی لیدی، به دست کوروش کبیر، ضمیمۀ امپراتوری هخامنشی شد و یکی از ساتراپ نشین های دوران داریوش اول هخامنشی (۵۲۲ـ۴۸۶پ م) بود. در دوران اشکانیان، کیلیکیا دولتی خودمختار تحت نظارت امپراتوری روم بود و بیشتر جمعیت آن یونانی بودند. این ناحیه زمانی ارمنستان صغیر نام داشت و در قرن ۱۵م ضمیمۀ امپراتوری عثمانی شد.
