کندیل

لغت نامه دهخدا

کندیل. [ ک ِ ] ( اِ ) چیزی است حلقه دار که از ریسمان سازند چون حلقه اش در گلوی کسی بند کنند فوراً جانش برمی آید. ( آنندراج ). کمندی که بدان خفه می کنند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

چیزی است حلقه دار که از ریسمان سازند چون حلقه اش در گلوی کسی بند کنند فورا جانش بر آید . کمندی که بدان خفه میکنند

دانشنامه عمومی

کندیل (مجارستان). کِندیِل ( به مجاری: Kengyel ) یک منطقهٔ مسکونی در مجارستان است که در ناحیه توروک سنت میکلوش واقع شده است. کندیل ۷۹٫۱۴ کیلومتر مربع مساحت و ۳٬۵۵۲ نفر جمعیت دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

کُنْدیل (condyle)
(یا: لقمه) برجستگی روی استخوان. به ایجاد مفصل با استخوان دیگر کمک می کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم