کشورگشایی

لغت نامه دهخدا

کشورگشایی. [ ک ِش ْ وَ گ ُ ] ( حامص مرکب ) فتح. کشورگیری. غلبه برمملکت دیگری. ( ناظم الاطباء ) :
سریرش باد در کشورگشایی
وثیقت نامه کشورخدایی.نظامی.نخستین در از پادشایی زنم
دم از کار کشورگشایی زنم.نظامی.ز شمشیر پولاد چون شیر مست
به کشورگشایی کلیدی به دست.نظامی.