کابیان. ( اِخ ) کاویان. درفش کاویان : و آن پوست پاره را به جواهر بیاراست و به فال گرفت و درفش کابیان نام نهاد و علامت اوبود در همه جنگها. ( فارسنامه ابن البلخی ص 35 ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به [ کابی ] [ و آن پوست پاره را بجواهر بیاراست و بفال گرفت و درفش کابیان نام نهاد و علامت او بود در هم. جنگها ] . ( فارسنام. ابن البلخی ) کاویان درفش کاویان
