پیغامبری

لغت نامه دهخدا

پیغامبری. [ پ َ / پ ِ ب َ ] ( حامص مرکب ) عمل پیغامبر. رسالت. رسول. نبوت. پیامبری. پیغمبری. پیمبری. ملأکة. ملأک. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

عمل پیغامبر. ۱- ابلاغ پیغام رسالت رساندن پیام . ۲- ابلاغ پیغام خدای بخلق نبوت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم