پیروزان

لغت نامه دهخدا

پیروزان. ( اِخ ) از سرداران یزدگرد ساسانی. در جنگ اعراب با ایرانیان یزدگرد این مرد سالخورده را فرماندهی کل سپاه داده ، وی در نهاوند با عرب مقابل شد و جنگی سخت بکردند که بشکست ایرانیان و اسارت و قتل پیروزان منتهی گردید. ( ترجمه ایران در زمان ساسانیان چ 1 ص 360 ).
پیروزان. ( اِخ ) لقبی النجان اصفهان را. ( ترجمه محاسن اصفهان مافروخی ص 61 ).

فرهنگ فارسی

لقبی النجان اصفهان را

فرهنگ اسم ها

اسم: پیروزان (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: piruzān) (فارسی: پيروزان) (انگلیسی: piruzan)
معنی: پیروز، نام یکی از سرداران یزگرد پادشاه ساسانی، ان ( پسوند نسبت ) )، منسوب به پیروز، جمع پیروز، تا، ( اَعلام ) نام سردار یزدگرد ساسانی، ( پیروز + ان ( پسوند نسبت ) )