پیرن

لغت نامه دهخدا

پیرن. [ رِ ] ( اِخ ) هانری مورخ بلژیکی ( 1862 - 1935 م. ). متخصص در تاریخ قرون وسطی و تاریخ اقتصادی.
پیرن. [ رُ ] ( اِخ ) حکیم یونانی که پیشوای شکاکین بشمار آید ( قرن چهارم قَ. م. ). رجوع به پیرهُن و رجوع به روانشناسی تربیتی سیاسی ص 467 شود.

فرهنگ فارسی

مورخ بلژیکی ( و. ۱۸۶۲- ف . ۱۹۳۵ م . ) متخصص تاریخ قرون وسطی و تاریخ اقتصادی و مولف (( تاریخ بلژیک ) ).
حکیم یونانی که پیشوای شکاکین بشمار رود

دانشنامه عمومی

شهر پیرن در بخش پیرن در ایالت وو در کشور سوئیس واقع شده است که ۷٬۴۰۰ نفر جمعیت دارد.
پیرن (ترکیب آلی). پیرن یک هیدروکربن آروماتیک چند‎حلقه ( PAH ) متشکل از چهار حلقه بنزن به هم متصل در یک ساختار تخت می باشد. فرمول شیمیایی آن C16H10 بوده و به صورت یک ماده جامد زرد رنگ می باشد. پیرن در هنگام احتراق ناقص ترکیبات آلی تشکیل می شود.