لغت نامه دهخدا پیر سالخورد. [ رِ خوَرْ / خُرْ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) پیرسالخورده. پیر کهنسال. || کنایه از شراب کهنه. ( انجمن آرا ). شراب کهنه انگوری. ( آنندراج ).
