پامنبری

لغت نامه دهخدا

پامنبری. [ مِم ْ ب َ ] ( ص نسبی مرکب ، اِ مرکب ) پیش خوان. شاگرد روضه خوان که پیش از استاد ابیاتی چند ایستاده بپای منبر در مصائب اهل البیت سلام اﷲ علیهم خواند.

فرهنگ معین

(مِ بَ ) [ فا - ع . ] (ص نسب . )کسی که در پایین منبر با خواندن اشعار مذهبی و مرثیه خوانی به روضه خوان اصلی کمک می کند.

فرهنگ عمید

۱. کسی که در پای منبر می ایستد و درحالی که روضه خوان بالای منبر است اشعاری می خواند.
۲. [مجاز] اشعاری که پامنبری می خواند.

فرهنگ فارسی

کسی که درپای منبرمی ایستدوروضه خوانی میکند
روضه خوانی در پای منبر.

ویکی واژه

کسی که در پایین منبر با خواندن اشعار مذهبی و مرثیه خوانی به روضه خوان اصلی کمک می‌کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال پی ام سی فال پی ام سی فال تک نیت فال تک نیت فال چوب فال چوب