هدک

لغت نامه دهخدا

هدک. [ هََ ] ( ع مص ) ویران کردن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
هدک. [ هَُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کوهپایه بخش بردسکن شهرستان کاشمر واقع در 12هزارگزی باختر راه مالرو عمومی کوهپایه. ناحیه ای است کوهستانی ، معتدل و دارای 919 تن سکنه. از قنات مشروب میشود. محصول عمده اش غلات و انگور و انار است. شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

فرهنگ فارسی

ده دهستان کوهپایه بخش بردسکن شهرستان کاشمر . در ۱۲ کیلومتری شمال باختری بردسکن کوهستانی معتدل ۹۱۹ تن سکنه دارد . محصولش غلات میوه انگور انار میباشد .
ویران کردن

دانشنامه عمومی

هُدْک نام روستایی در استان خراسان رضوی، شهرستان بردسکن، بخش مرکزی، دهستان کوهپایه است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۴۹۹ نفر با ۱۷۴ خانوار بوده است. از جاذبه های گردشگری این روستا جنگل هدک و درختان چنار هدک و سرو زوبین هدک است.