لغت نامه دهخدا هتو. [ هََ ت ْوْ ] ( ع مص ) شکستن چیزی را در زیر پای ؛ هَتَوْتُه ُ هتواً؛ شکستم او را زیرپای. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( معجم متن اللغة ). || گرسنگی. ( شمس اللغات ).
