نقش اقرار در فصل خصومت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] هرگاه در دعوایی مدعی علیه به آنچه مورد ادعا است اقرار کند؛ دعوی خود به خود خاتمه یافته و مقر ملزم به اقرار خود خواهد بود.
در این مورد به نظر می رسد که عمل دادرس ، قضایی نباشد. در این زمینه سرخسی نیز چنین می گوید: «الاقرار لیس میزانا للفصل، المقر بنفس اقراره یرفع الخصومة».
رافع خصومت
مؤید این مطلب عموم روایت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم است که می فرمایند: «انما اقضی بینکم بالبینات و الایمان» با این توضیح که اقرار خود به خود رافع خصومت است؛ و با وجود اقرار خصومت خود به خود مرتفع می گردد و نیازی دیگر به اثبات نمی باشد.
نتیجه
بنابراین اقرار یکی از ادله اثبات محسوب نیست و با خروج اقرار از ادله اثبات دعوی این روایت به صورت حقیقی باقی می ماند، درحالی که اگر اقرار همانند بینه و سوگند یکی از ادله اثبات بود، لازم بود که حصر روایت نبوی شکسته و اقرار بر آن افزوده شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال آرزو فال آرزو فال ای چینگ فال ای چینگ فال تاروت فال تاروت