لغت نامه دهخدا
موهوبه. [ م َ ب َ ] ( ع ص ) موهوبة. موهوب. هرچیز بخشیده شده و هبه شده. ( ناظم الاطباء ). مالی که مورد هبه است. ( قانون مدنی ماده 795 ). و رجوع به هبة و واهب و موهوب له و موهوب شود.
موهوبه
موهوبه. [ م َ ب َ ] ( ع ص ) موهوبة. موهوب. هرچیز بخشیده شده و هبه شده. ( ناظم الاطباء ). مالی که مورد هبه است. ( قانون مدنی ماده 795 ). و رجوع به هبة و واهب و موهوب له و موهوب شود.
