مهدی خالصی

لغت نامه دهخدا

مهدی خالصی. [ م َ ی ِ ل ِ ] ( اِخ ) ( حاجی شیخ... ) از علمای شیعه ساکن عراق بود که پس از جنگ بین الملل اول در ژوئن 1923 م. دولت عراق او را با عده ای از علما تبعید کرد. خالصی ابتدا به سفر حج رفت و سپس به ایران آمد. و پس از واقعه قتل ایمبری کنسول امریکا به مشهد رفت و در 1343 هَ. ق. / 1925 م. در سن 66سالگی در آن شهر درگذشت. ( از وفیات معاصرین به قلم محمد قزوینی ، مجله یادگار سال سوم شماره پنجم ).

فرهنگ فارسی

حاجی شیخ . . . از علمای شیعه ساکن عراق بود که پس از جنگ بین الملل در ژوئن ۱۹۲۳ دولت عراق او را با عده ای از علما تبعید کرد .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مهدی خالصی، عالم مبارز امامی قرن چهاردهم می باشد. ایشان از شخصیت های به تمام معنا کامل و جامع بود. وی دارای افکاری مصلحانه بود و فرد مبارز و سیاستمداری به شمار می آمد.
نام او محمدمهدی نیز ذکر شده است. پدرش حسین (متوفی ۱۳۱۲) و جدش عبدالعزیز (متوفی ۱۲۸۶) از عالمان کاظمین و خالص (شهری در شرق بغداد ) بودند. مهدی در ۱۲۷۶ در کَرْخ، از توابع کاظمین، به دنیا آمد.
[ویکی شیعه] شیخ مهدی خالصی کاظمی (۱۳۴۳ـ۱۲۷۶ق) معروف به مهدی خالصی در ۱۳۳۹ق پس از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی، از مراجع تقلید شیعیان شد. او در زمان اشغال عراق، فتوای جهاد بر علیه انگلیسی ها را صادر کرد و در کاظمین تظاهراتی بر ضد حاکم عراق بر پا ساخت. سرانجام خالصی با فرزندان و همراهانش دستگیر و به بصره و جده تبعید شد. وی بنا به درخواست دولت ایران، به این کشور رفت و در قم و سپس در مشهد ساکن شد. وی در ۱۶ فروردین ۱۳۰۴ش از دنیا رفت و در اطاقی واقع در رواق «دار السیاده» در حرم امام رضا(ع)، به خاک سپرده شد.
نام او محمدمهدی نیز ذکر شده است. پدرش حسین (متوفی ۱۳۱۲) و جدش عبدالعزیز (متوفی ۱۲۸۶) از عالمان کاظمین و خالص (شهری در شرق بغداد) بودند.
او در ۱۲۷۶ق در کرْخ، از توابع کاظمین، به دنیا آمد. و در ۱۶ فروردین ۱۳۰۴ش(۱۳۴۳ق) از دنیا رفت و در رواق دارالسیاده، نزدیک مرقد امام رضا(ع)، به خاک سپرده شد.