لغت نامه دهخدا مستعسل. [ م ُ ت َ س ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از استعسال. انگبین جوینده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || زنبور عسل که عسل درست کند. ( اقرب الموارد ). رجوع به استعسال شود.
