لغت نامه دهخدا ( مرصدة ) مرصدة. [ م ُ ص ِ دَ ] ( ع ص ) مؤنث مرصد، نعت فاعلی از ارصاد. رجوع به مرصِد و ارصاد شود: أرض مرصدة؛ زمین اندک گیاه یا زمین اندک باران رسیده ٔمترقب انبات نبات. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
