دانشنامه اسلامی
قاعده استحاله تاثیر معدوم در موجود، قاعده ای فلسفی است و بیان می کند که هر اثری در جهان هستی مربوط به «وجود» بوده و «عدم» چیزی نیست که منشا اثر باشد. بنابراین، چیزی که موجود نشده محال است اثر داشته باشد.
[ویکی فقه] قاعده استحاله تاثیر معدوم در موجود، منشا اثر نبودن عدم و امر عدمی است.
قاعده استحاله تاثیر معدوم در موجود، قاعده ای فلسفی است و بیان می کند که هر اثری در جهان هستی مربوط به «وجود» بوده و «عدم» چیزی نیست که منشا اثر باشد. بنابراین، چیزی که موجود نشده محال است اثر داشته باشد.
موارد قاعده در اصول فقه
این قاعده در اصول فقه در موارد مختلفی مطرح شده است، از جمله در بحث «واجب معلق» و «مقدمه متاخر».
نکته
در این مورد، شعر معروفی وجود دارد:ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخشکهنه ابری که بود ز آب تهی ناید از وی صفت آب دهی
