فراز بردن

لغت نامه دهخدا

فرازبردن. [ ف َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) نزدیک بردن. پیش بردن :
به شیر آنکسی را که بودی نیاز
بدان خواسته دست بردی فراز.فردوسی.به ساغر لب خویش بردم فراز
مرا هر لبی گشت چون شکّری.منوچهری.رجوع به فراز شود.

فرهنگ معین

(فَ . بُ دَ ) (مص م . ) نزدیک بردن ، پیش بردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) نزدیک بردن پیش بردن .

ویکی واژه

نزدیک بردن، پیش بردن.