ریگ پشته

لغت نامه دهخدا

ریگ پشته. [ پ ُ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) تپه وتوده ریگ. || کوه ریگ. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

تپه و تودۀ ریگ، پشتۀ ریگ.

فرهنگ فارسی

تپه و توده ریگ . یا کوه ریگ