[ویکی فقه] خواجه جلال الدّین محمّد صاعدی، از شعرای قرن دهم هجری اصفهان و از بزرگان آل صاعد بوده است. خواجه جلال الدّین محمّد صاعدی، از شعرا و سخنوران قرن دهم هجری، و از بزرگان آل صاعد بوده، و در سال ۹۴۳ق وفات یافته است. این بیت از او است:"صبری که بود اندر دلم رفت از غمت یک بارگی•••اکنون من و کنج غمت، خوکرده با بیچارگی".