دانشنامه اسلامی
کتاب، مشتمل بر ترجمه پاره ای از حرزها و ادعیه ای است که از معصومان(ع)روایت شده است.
در آغاز کتاب، قبل از ذکر ترجمه مترجم، ترجمه دعای فرج، شرح حالی از سید بن طاووس و سخن ناشر ذکر شده است.
مترجم، به شیوه اکثر علمای عصر صفوی، در دیباچه کتاب، با جملاتی بسیار غلوآمیز و غیر قابل توجیه از سلطان زمان خود یاد کرده است؛ جملاتی همچون: «بنا بر فرمان قضا جریان قدر توأمان... اعظم سلاطین دودمان آل عبا... واضع میزان عدل و انصاف و قامع بنیان ظلم و اعتساف... مطلع انوار الملک و الدین توأمان، مجمع آثار «ان الله یأمر بالعدل و الاحسان» و...»
این کتاب، ترجمه ای است تحت اللفظی، همراه با حفظ امانت در ترجمه، البته تحت اللفظی بودن آن و اجتناب از هر نوع توضیح، باعث نارسایی آن در پاره ای از موارد و دشواری فهم آن، در پاره ای دیگر شده است.
