لغت نامه دهخدا انس پرورد. [ اُ پ َرْ وَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه پرورده و پرورش یافته در انس و الفت است : پرورده وحشتم ز بی جنسی کو هم نفسی که انس پرورد است.خاقانی.
