دانشنامه اسلامی
از این کتاب نسخه ای در دست نیست و از نام آن برمی آید که اثری در فضیلت مدینه بوده است. اما سخاوی نام آن را در میان فهرست آثار تاریخ محلی مدینه آورده است. شماری از منابع، نام این کتاب را به شکل فضائل المدینه ضبط کرده اند. سخاوی (م. ۹۰۲ق.) در اعلان بالتوبیخ نام کتاب را آورده؛ ولی تصریح نکرده که آن را دیده است. وی در کتاب دیگر خود التحفة اللطیفه از تدریس این اثر در مکه تا سال های نیمه دوم سده هشتم ق. خبر داده است. با این حال، جز ابن نجار (م. ۶۴۳ق.) نویسنده کتاب الدرة الثمینة فی اخبار المدینه که شاگرد بی واسطه قاسم بن عساکر است، هیچ یک از منابع تاریخ و فضائل مدینه به این کتاب استناد نکرده اند.
[ویکی فقه] الانباء المبینة فی فضل المدینه کتابی گم شده در تاریخ محلی و فضیلت های مدینه ، نوشته قاسم ابن عساکر شافعی (م. ۶۰۰ق.)است.
از این کتاب نسخه ای در دست نیست و از نام آن برمی آید که اثری در فضیلت مدینه بوده است. اما سخاوی نام آن را در میان فهرست آثار تاریخ محلی مدینه آورده است. شماری از منابع، نام این کتاب را به شکل فضائل المدینه ضبط کرده اند. سخاوی (م. ۹۰۲ق.) در اعلان بالتوبیخ نام کتاب را آورده؛ ولی تصریح نکرده که آن را دیده است. وی در کتاب دیگر خود التحفة اللطیفه از تدریس این اثر در مکه تا سال های نیمه دوم سده هشتم ق. خبر داده است. با این حال، جز ابن نجار (م. ۶۴۳ق.) نویسنده کتاب الدرة الثمینة فی اخبار المدینه که شاگرد بی واسطه قاسم بن عساکر است، هیچ یک از منابع تاریخ و فضائل مدینه به این کتاب استناد نکرده اند.
معرفی مولف
ابومحمد قاسم بن علی ابن عساکر، فرزند ابن عساکر نویسنده تاریخ مدینة دمشق ، به سال ۵۲۷ق. در دمشق زاده شد. علم آموزی را در کودکی نزد پدر آغاز کرد و از پدر و مشایخ او حدیث شنید. بعدها به شهرهای گوناگون، از جمله مکه و مدینه ، سفر کرد و از محضر دانشوران بسیار کسب دانش کرد. در نگارش کتاب تاریخ دمشق، با پدر همکاری داشت و پس از او رئیس دار الحدیث النوریه دمشق شد. در کتب رجال ، به زهد و تقوای او اشاره کرده و آورده اند که در حفظ موقوفات دارالحدیث، اهتمام بسیار داشت و حتی از غذای آن نمی خورد و از آب آن وضو نمی ساخت. از آثار او می توان به الجامع المستقصی فی فضائل المسجد الاقصی وکتاب فضائل الجهاد اشاره کرد.
گزارش محتوا
بخشی از کتاب که در الدرة الثمینه حفظ شده، شامل حدیث های پیامبر است، با این موضوعات: دعای پیامبر در حق مردم مدینه، خبر دفن هارون پیامبر در احد ، حدود حرم مدینه ، فضیلت علم آموزی در مسجد مدینه ، و فضیلت بقیع . قاسم بن عساکر این حدیث ها را از عبدالرحمن بن ابی حسن دارانی (م. ۵۵۸ق.) ، یحیی بن علی قرشی (م. ۵۳۴ق.) ، ابوالقاسم سوسی (م. ۵۴۸ق.) ، و محمد بن ابراهیم بن محمد بن سعدویه (م. ۵۵۰ق.) که همه از مشایخ مشترک او و پدرش و از دانشوران شام بوده اند، گزارش کرده است.
[ویکی حج] الانباء المبینة فی فضل المدینه نوشته قاسم بن علی بن عساکر در تاریخ محلی و فضیلت های مدینه می باشد. درحال حاضر نسخه ای از کتاب در دسترس نیست اما سخاوی نام آن را در میان فهرست آثار تاریخ محلی مدینه آورده است. محتوای کتاب شامل احادیثی از پیامبر(ص) است با این موضوعات : دعای پیامبر در حق مردم مدینه یا فضیلت علم آموزی در مسجد مدینه و محدوده حرم مدینه و فضیلت بقیع و ... می باشد.
الانباء المبینة فی فضل المدینه کتابی گم شده در تاریخ محلی و فضیلت های مدینه، نوشته قاسم ابن عساکر شافعی (درگذشت600ق.) از این کتاب نسخه ای در دست نیست و از نام آن برمی آید که اثری در فضیلت مدینه بوده است. اما سخاوی نام آن را در میان فهرست آثار تاریخ محلی مدینه آورده است. شماری از منابع، نام این کتاب را به شکل فضائل المدینه ضبط کرده اند.
ابومحمد قاسم بن علی ابن عساکر، فرزند ابن عساکر نویسنده تاریخ مدینة دمشق، به سال 527ق. در دمشق زاده شد. علم آموزی را در کودکی نزد پدر آغاز کرد و از پدر و مشایخ او حدیث شنید. بعدها به شهرهای گوناگون، از جمله مکه و مدینه، سفر کرد و از محضر دانشوران بسیار کسب دانش کرد. در نگارش کتاب تاریخ دمشق، با پدر همکاری داشت و پس از او رئیس دارالحدیث النوریه دمشق شد. در کتب رجال، به زهد و تقوای او اشاره کرده و آورده اند که در حفظ موقوفات دارالحدیث، اهتمام بسیار داشت و حتی از غذای آن نمی خورد و از آب آن وضو نمی ساخت. از آثار او می توان به الجامع المستقصی فی فضائل المسجد الاقصی وکتاب فضائل الجهاد اشاره کرد.
