ابن کرنیب ابواحمد حسین بن اسحاق

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن کرنیب، طبیب، فیلسوف، و متکلم مسلمان و از شاگردان ابراهیم مروزی بوده و در بغداد درس حکمت و طب داشته است.
ابواحمد حسین بن ابوالحسین اسحاق بن ابراهیم بن زید بن کاتب معروف به ابن کرنیب از فضلای متکلمین اسلامی و از حکمای طبیعی (در مقابل حکمای ریاضی) بوده است، برعکس برادرش ابوالحسین بن کرنیب و برادرزاده اش ابوالعلاء بن ابی الحسین که اهل ریاضیات بوده اند و ابن ندیم نام آن ها را در ردیف ریاضی دانان آورده است؛ ابواحمد بن کرنیب هم متکلم بوده و هم فیلسوف و هم طبیب.
تدریس
مطابق آن چه در نامه دانشوران آمده در هر دو قسمت (کلام و فلسفه) تدریس می کرده و شاگردان و تلامذه ای داشته و شخصیت ممتازی به شمار می رفته است. ابن ندیم می گوید: «در نهایت فضل و معرفت و ورود در علوم طبیعی قدیم بود».
ابن ندیم، محمد بن ابی یعقوب، الفهرست، ص۳۸۱.
تاریخ ولادت و وفات ابن کرنیب و همچنین اساتید او و شاگردان او دقیقاً معلوم نیست، لهذا محتمل است که از طبقه دوم به شمار آید. کتابی که از او یاد می شود کتابی است در رد ثابت بن قره در مسأله فلسفی معروف که هم اکنون نیز در کتب فلسفه طرح می شود و آن «لزوم یا عدم لزوم تخلل سکون میان دو حرکت متضاد» است. در تاریخ الحکماء ابن قفطی و عیون الانباء ابن ابی اصیبعه و به تبع آن ها در نامه دانشوران «حرکتین متساویتین» ضبط کرده اند که البته غلط است؛ صحیح همان است که در الفهرست آمده است: «حرکتین متضادتین».
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم