سرخ ولیک
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
گونه ای از ولیک که بیشتر در نواحی خشک و استپی یافت شود .
دانشنامه عمومی
سرخه ولیک که در عربی و طب سنتی با نام زعرور احمر شناخته می شود درختچه ای است پرپشت به ارتفاع 2 تا 6 متر، با شاخه های خاردار، خاکستری، صاف، برگ هایی مشتکل از سه تا پنج لوب، عمیق، فرورفته، دندانه دار در بالا، به رنگ سبز تیره و براق. گل های سفید یا صورتی تاج آن دارای پنج گلبرگ، برچه های فراوان، بساک های قهوه ای مایل به قرمز، میوه های قرمز کوچک، بیضی یا کروی، با خمیر آردی، کمی شیرین، با یک هسته.
↑ مظفریان، فرهنگ نام های گیاهان ایران، ۱۶۲.
قطره کراتاگوس که از عصاره هیدروالکلی گیاه سرخ ولیک تهیه می شود اثرات کاردیوتونیک، گشادکننده سرخرگ کرنری و پایین آورنده فشار خون دارد.
