عشوه ساز

لغت نامه دهخدا

عشوه ساز. [ ع ِش ْ وَ / وِ ] ( نف مرکب ) عشوه سازنده.دلربا و دلفریب. ( ناظم الاطباء ). آنکه عشوه بکار برد. عشوه کار. عشوه زن. ( فرهنگ فارسی معین ) :
هفت و نه این صنم عشوه ساز
عقل فریب آمد و برنانواز.امیرخسرو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که عشوه برد عشوه کار عشوه زن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم