لغت نامه دهخدا رخت و بخت. [ رَ ت ُ ب َ ] ( اِ مرکب ، از اتباع ) رخت و پخت. پوشاک. کالا واثاث زندگی از پوشیدنی. و رجوع به رخت و پخت شود.
