بغراخان. [ ب ُ ] ( اِخ ) هارون بن سلیمان. ( شهاب الدوله )، یکی از ملوک ترک ماوراءالنهر معروف بخانیه بود که در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم میزیسته کاشغر را بگشود و تا حدود چین پیش رفت و به اغوای فایق الخاصه غلام سامانیان و ابوعلی پسر ابوالحسن سیمجور در 280 هَ. ق. به بخارا آمد و امیر رضی نوح بن منصور به آمل گریخت و بغراخان از خزاین آل سامان مالهای بی اندازه و ذخایر نفیس برداشت و عبدالعزیزبن نوح بن نصر سامانی را بجای نوح بنشاند و بسوی سمرقند بازگشت و در همان سال بمرد. آش معروف به بغرا منسوب بدوست و وزیر او محمد عبده یکی از فضلا و بلغای نظم و نثر بود. رجوع به بغرا و ملوک خانیه و آل افراسیاب شود. بهار در تاریخ سیستان حاشیه ص 345 آرد: باید با واو مجهول باشد چه دیگران این شخص را بغراجق نوشته اند.
فرهنگ فارسی
شهاب الدوله و ظهیر الدعوه هارون بن سلیمان ایلک معروف به بغراخان ترکی از ایلک خانیان ترکستان ( جل. ۳۸۳ - ف. بین ۳۸۳ و ۳۸۴ ه. ق . ) وی بعد از ستق بغراخان ( عبد الکریم ) بریاست ترکان قراخان رسید و در ۳۸۳ به بخارا لشکر کشید و پایتخت سامانیان را گرفت و مدتی در آن شهر ماند و دولت خانیه را بنیان گذارد.
