معنی چراغ زمان

چراغ زمان

لغت نامه دهخدا

چراغ زمان. [ چ َ /چ ِ غ ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) چراغ زمانه. کنایه از خورشید و آفتاب. رجوع به چراغ زمانه شود. || مجازاً بمعنی چراغ عمر و چراغ زندگی است.
- تیره گشتن چراغ زمان ؛ کنایه از مردن و فرونشستن چراغ عمر است :
سرانجام مرگ آیدت بی گمان
دگر تیره گردد چراغ زمان.فردوسی.