اضطرار به ترک

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اضطرار به ترک به اضطرار مکلّف به ترک فعل واجب اطلاق می شود.
اضطرار به ترک، مقابل اضطرار به ارتکاب و به معنای ترک ماموربه واجب از جانب مکلف، از روی اضطرار است.
توضیخ
از این اصطلاح، معمولا در مبحث « اضطرار به اطراف علم اجمالی » بحث می شود و آن، در جایی است که مکلف، در شبهه وجوبی ، به ترک یکی از اطراف علم اجمالی اضطرار پیدا کند؛ برای مثال، شخصی که فقط به اندازه خواندن نماز ظهر وقت دارد، فردی را در حال غرق شدن می بیند، که در این صورت باید از روی اضطرار، برای نجات غریق، نماز را ترک کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم