لغت نامه دهخدا خوش گریز. [ خوَش ْ / خُش ْ گ ُ ] ( ص مرکب ) آسان گریز. زودگریز. ( یادداشت مؤلف ) : زودخیز است و خوش گریز حشرزودزای است و زودمیر شرر.سنائی.
