جنس عالی

لغت نامه دهخدا

جنس عالی. [ ج ِ س ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح منطق ) آنکه فوق جمیع اجناس باشد چون جوهر. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). جنس را جنسی دیگر تواند بود بر بالای او، که او نسبت به آن جنس نوعی بود. و همچنین در تحت او نوعی تواند بود که به نسبت با مرتبه دیگر در تحت او هم جنسی باشد. و ما چنانکه پیش از این هم گفته ایم ، کلیات را از این جهت که کلی اند، وجود جز در عقول و اذهان نبود، و چون در خارج موجود باشند، لامحالة در اشخاص جزوی موجود توانند بود. پس در جهة تحت به اشخاص متناهی شوند، و آن نوع که تحت او اشخاص بود، نوع سافل بود، و در جهت فوق نشاید که بالای هر جنس جنسی بود نامتناهی که آنگاه لازم آید که یک معنی را اجزاء نامتناهی بود، و تا آن اجزاء نامتناهی را تصور نکنند، آن معنی متصور نباشد، و این محالست. پس انتهاء ارتقاء بجنسی بود که بالای او جنسی نبود و آنرا جنس عالی خوانند و جنس عالی را جنس الاجناس نیز خوانند، و نوع سافل را نوع الانواع نیز خوانند، و نوع الانواع خود به اعتبار آنکه در تحت او اشخاص باشد، نوع حقیقی باشد. رجوع به اساس الاقتباس ص 29، 30 شود.

فرهنگ فارسی

آنکه فوق جمیع اجناس باشد چون جوهر جنس را جنسی دیگر تواند بود بر بالای او که او نسبت بان جنس نوعی بود . و همچنین در تحت او نوعی تواند بود که به نسبت با مرتبه دیگر در تحت او هم جنسی باشد .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جنس عالی یکی از اصطلاحات به کار رفته در علم منطق بوده و عام ترین جنس در سلسله اجناس است.
جنس به لحاظ مراتب بر سه قسم است:۱. جنس سافل؛۲. جنس متوسط؛۳. جنس عالی.برخی قسم چهارمی نیز به نام «جنس مفرد» اضافه کرده اند.
← جنس سافل
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است: • خوانساری، محمد، منطق صوری.• شیرازی، قطب الدین، درة التاج (منطق).• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.• تفتازانی، عبدالله بن شهاب الدین، الحاشیة علی تهذیب المنطق.• قطب الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.