خبائث. [ خ َ ءِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ خبیث به معنی شی پلیداست . ( از اقرب الموارد ) ( از منتهی الارب ) ( از معجم الوسیط ) ( از متن اللغة ). - اُم الخَبائِث ؛ شراب. می : آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند اشهی لنا و احلی من قبلة العذاری.حافظ.
فرهنگ فارسی
۱ - ( مصدر ) پلید شدن ناپاک گفتن . ۲ - ( اسم ) پلیدی ناپاکی . یا خبائث ذات . بدگوهری پلید گوهری . یا خبائث طینت . خبائث ذات . یا خبائث نفس . پلیدی نفس .