بازماندگی

لغت نامه دهخدا

بازماندگی. [ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) عقب ماندگی. ( ناظم الاطباء ). || گرفتاری : برف و باران و صاعقه پدید آمد، پیش اصفهبد فرستاد که ما رابازماندگی است و لشکر مرا علف نیست ، جواب داد که من حکم آسمانی بازنتوانم داشت ، اما بفرمایم تا تعرض نرسانند تا حشم تو ایمن به علوفه شوند. ( تاریخ طبرستان ). || حبس شدگی. گرفتاری. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. عقب افتادگی.
۲. به جاماندگی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم