لغت نامه دهخدا
گنبدی نهمار بر برده بلند
نش ستون در زیر و نه بر سرش بند.رودکی.پوپک دیدم بحوالی سرخس
بانگک بر برده به ابر اندرا.رودکی.زنی آنگه بشصت پایه حصار
بر برد چون عجب نباشد کار.ناصرخسرو.تن زمینی است میارایش وبفکن بزمین
جان سماوی است بیاموزش و بر بر بسماش.ناصرخسرو.تخت پایه چنان توان بر برد
که چو افتی ازو نگردی خرد.نظامی.الوداع ای دوستان من مرده ام
رخت بر چارم فلک بر برده ام.مولوی.|| ظاهر شدن و طلوع کردن آفتاب. ( ناظم الاطباء ).
