تجه

لغت نامه دهخدا

تجه. [ ت َج ْه ْ ] ( ع مص ) روی فرا کاری کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). متوجه شدن چیزی را. ( منتهی الارب ). لغتی است در اتجاه. ( قطر المحیط ). رجوع به اتجاه شود.

فرهنگ فارسی

متوجه شدن چیزی را

دانشنامه عمومی

تجه یا غدۀ ریشه سطحی ( به انگلیسی: Root Tuber ) ، ساختارهایی از یک دسته از گیاهان هستند که مواد مغذی گیاه را در خود نگه می دارند. تجه به وسیله گیاه مصرف می گردد تا گیاه بتواند در طول زمستان یا فصل های خشک برای باردهی مجدد زنده بماند.
در این گیاهان، مانند سیب زمینی یا تربچه، انسان تجه که بخشی از ریشه است را به جای دیگر اعضای گیاه، به عنوان خوراک مصرف می کند.