لغت نامه دهخدا ( خوش آب وهوا ) خوش آب وهوا. [ خوَش ْ / خُش ْ ب ُ هََ ] ( ص مرکب ) معتدل. نه گرم ونه سرد. نزه. نزیر. ( یادداشت مؤلف ). || کنایه از محلی که در آن عیش و وسایل آن موجود است.
