دورکی

لغت نامه دهخدا

دورکی. [ ] ( اِخ ) شعبه ای از هفت لنگ بختیاری. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 73 ). یکی از شعب طایفه هفت لنگ از ایل بختیاری است. ( یاد داشت مؤلف ).

دانشنامه آزاد فارسی

دُوَرکی
از ایلات لُر هفت لنگ بختیاری، شامل طوایف مشایخ، اُسیوند، بامدی/بابا احمدی، قندعلی/گندعلی، چهاربوری، شیخ رباط، مَوْری، زراسوند و چهرازی، متشکل از ۵۵ تش/تیره، حدود ۲۸۰ اولاد/تیرۀ کوچک و ۷,۸۵۰ خانوار چادرنشین. سردسیر این مردم در مناطق مختلف چهارمحال همچون چغاخور، کوهرنگ، بیرگان، دوآب، بازفت، پشتکوه، عالی کوه و میزدج و گرمسیرشان در نواحی اندیکا، میانکوه، دشت لالی، سردشت خوزستان، اطراف مسجد سلیمان و اطراف دژ شهی در شمال شرقی دزفول است. خاندان ایلخانان و ایل بیگیان موروثی بختیاری، از عهد ناصر الدین شاه قاجار تا پهلوی دوم، از ایل دورکی بودند. حسین قلی خان دورکی، ایلخانی معروف بختیاری، نخستین فرد از این خاندان است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم