بالا دسته

لغت نامه دهخدا

بالادسته. [ دَ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) دسته علیا. فرقه و گروه و طایفه علیا. مقابل پایین دسته.
بالادسته. [ دَ ت ِ ] ( اِخ ) نام یکی از قراء هفتگانه رکن کلا از دهستان تالارپی بخش مرکزی شهرستان قائم شهر است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).