لغت نامه دهخدا ازمل. [ اَ م َ ] ( ع اِ )آواز. ( منتهی الارب ) ( مؤید الفضلاء ) ( برهان ) ( جهانگیری ). خروش. آوا. || آواز مختلط. ( منتهی الارب ). || آواز جوشن. || آواز نره ستور. ( از منتهی الارب ). ج ، ازامل ( مهذب الاسماء )، ازامیل. ( منتهی الارب ). || همه. ( منتهی الارب ). مجموع. ( جهانگیری ) ( برهان ). تام : اخذه بازمله ؛ ای بتمامه. || ( ص ) بسیار. ( منتهی الارب ) ( جهانگیری ). کثیر. ( برهان ). || عیال بسیار.
