بیهده گوی

لغت نامه دهخدا

بیهده گوی. [ هَُ دَ / دِ ] ( نف مرکب ) بیهوده گوی. بَذی . بذی اللسان. هزال. هذار. یافه گوی. یاوه درای :
خاقانی اگر بیهده گفت از سر مستی
مستی به ازو بیهده گوی تو ندیدم.خاقانی.من از کجا و نصیحت کنان بیهده گوی
حکیم را نرسد کدخدایی بهلول.سعدی.رجوع به بیهوده گوی شود.

فرهنگ فارسی

بیهوده گوی . بذی . بذی اللسان . هزال . هذار . یافه گوی . یاوه درای .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال تاروت فال ارمنی فال ارمنی فال میلادی فال میلادی