غلط خوردن

لغت نامه دهخدا

غلط خوردن. [ غ َ ل َ خوَرْ خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) گمراه شدن. راه نادرست گرفتن :
رو سوی قبله ابروی بتان کن ای دل
همچو زاهد غلط از قبله نمایی نخوری.مسیح کاشی ( از آنندراج ).
غلط خوردن. [ غ َ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) غلطیدن. غلت خوردن. رجوع به غلطیدن شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) غلتیدن : پسرک تو خون خودش غلت میخورد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم