معنی رحمن | لغت یاب

رحمن

لغت نامه دهخدا

رحمن. [ رَ ما ] ( ع ص ) رحمان. ( ناظم الاطباء ): بسم اﷲ الرحمن الرحیم ؛ بنام خداوند بخشاینده مهربان. و رجوع به رحمان شود.
رحمن. [ رَ ما ] ( اِخ ) الرحمن. نام سوره پنجاه وپنجم از قرآن کریم ، در مکه نازل شده و دارای 78 آیه است :
معشرالجن سوره رحمن بخوان
تستطیعوا تنفذوا را بازدان.مولوی.